لحظه ها غنیمته ،راحت از دست ندیم

سلام دختر عزیزم

امروز یه مطلب از خانم تهمینه میلانی خوندم که خیلی ناراحتم کرد و دلم گرفت. در رابطه با این بود که زمانی که چیزیو داریم قدرشو نمیدونیم یکی از این چیزایی که در زمان داشتنشون اصلن قدرشو نمیدونیم پدرو مادرن

با خوندن این مطلب یاد خودم افتادم که چه موقعهایی دل پدرو ماردمو شکوندم ، به حرفشون گوش ندادم و با هاشون قهر کردم اونم سر چیزای بیخودی و بی ارزش .درسته که مامانم برعکس بابام یه ضره سرد و خشکه ولی الان که خودم دارم مادر میشم میفهمم که پدرو مادر تمام زندگیشون بچه هاشونن .امیدوارم که من و بابات پدرو مادرهای خوبی برات باشیم.

ملیسای قشنگم دوست دارم یه مادر گرم و صمیمی برات باشم امیدوارم که خدا هم منو تو این راه یاری کنه و توهم مثل من اینقدر دیر یاد این موضوع نیفتی که قدر پدرو مادرتو بدونی البته خدا رو صد هزار بار شکر که بازهم برای من دیر نیست چون هنوز سایشون بالای سرمه.درسته که همیشه حسرت اینکه با مادرم صمیمی بشم تو دلم میمونه ولی هرچی باشه بازم مادرمه و من دوستش دارم ای کاش اون هم متوجه این موضوع بود....